Rozdział 14

Muszę się czymś z wami podzielić. Siedzę sobie w sobotę, oglądam telewizję i z nudów przerzucam kanały. Zatrzymałam się na TVP Kultura, patrzę a tam program ,,Klasyczne albumy rocka''. No to oglądam. Jak zobaczyłam, że jest o Nirvanie myślałam, że padnę. Były fragmenty wywiadów z Kurtem *.* <3 
Zapraszam do zaglądania do zakładek.
Strasznie krótki wyszedł :( Następny będzie dłuższy.


(VICTORIA)



        Na śniadaniu opowiedziałam Axlowi o moim śnie, ale powiedział mi żebym nie martwiła się Duffem, że to wcale nie moja wina, że mnie zostawił, i że jeśli spróbuje na mnie krzyczeć to on i reszta zespołu mi pomogą. Byłam szczęśliwa, że mam takich przyjaciół. Nie wiem co bym bez nich zrobiła, szczególnie bez pomocy Rudego. Pewnie nadal leżałabym smutna w łóżku. Do końca wycieczki zostały dwa dni. Mieliśmy dzisiaj coś zwiedzać, więc ja i Rudy postanowiliśmy się zerwać i iść gdzieś pochodzić. Najpierw poszliśmy na kawę. Potem Axl wpadł na pomysł żeby iść do parku. Zachowywaliśmy się jak małe dzieci. Goniliśmy się, podkładaliśmy sobie nogi. W pewnym momencie upadłam na plecy i aż jęknęłam z bólu. Chłopak szybko podbiegł do mnie, zaczął przepraszać i pomógł mi wstać tak, że wylądowałam w jego ramionach. Spojrzałam w jego przepiękne oczy. To wszystko co czułam wcześniej wróciło. Rudy objął mnie mocno i przez chwilę tak staliśmy. Potem powoli pochylił się i pocałował mnie. Mimowolnie przyciągnęłam go bliżej. Myślałam, że już udało mi się zapomnieć o tym co poczułam do Axla, ale widocznie się myliłam. Chłopak całował mnie namiętnie i delikatnie. Wplotłam rękę w jego włosy. Nie zastanawiałam się nad tym co robię. Nie byłam w stanie o niczym myśleć. Liczył się tylko Rudy, to jak blisko mnie był, jak miękkie były jego usta, jak delikatnie mnie całował.
- Ta dzisiejsza młodzież! W ogóle się nie szanuje!- usłyszałam gdzieś za plecami. Oderwałam się od chłopaka.
- Zamknij się babciu, nikt cię o zdanie nie pytał!- popatrzył się na mnie wściekła i odeszła mrucząc pod nosem jak to w jej czasach niedopuszczalne było, żeby tak traktować starszych. Zaczęłam się śmiać i popatrzyłam na Axla, który tez dusił się ze śmiechu. Kiedy się uspokoiliśmy wziął mnie za rękę i poprowadził do pierwszej ławki. Usiadłam koło niego, ale po chwili wciągnął mnie na swoje kolana i przytulił.
- Chciałem to zrobić od kiedy pocałowaliśmy się w parku.- wyszeptał mi wprost do ucha.
- Ja też.- uśmiechnął się do mnie szeroko. Cały dzień spędziliśmy w parku na rozmowie i całowaniu.
        Wieczorem gdy wróciliśmy do obozu nikogo jeszcze nie było. Usiedliśmy na trawie pod drzewem i wpatrywaliśmy się w zachód słońca.
- Jest pięknie, prawda?
- Tak, nawet bardzo Rudzielcu.
- Coś ci powiem, ale nie mów innym. Lubię jak do mnie mówisz Rudzielec.- wyszeptał mi na ucho całując jego płatek. Nagle usłyszeliśmy krzyki i śmiechy. Wycieczka wracała. Szybko się pożegnaliśmy i każde z nas pobiegło do swojego domku. Jutro mieliśmy wracać, więc trzeba się spakować. Wrzuciłam wszystkie rzeczy do torby i zaczęłam przeszukiwać szafkę i łóżko. Na poduszce znalazłam czarną różyczkę i liścik. ,,Kocham Cię Vic. A.'' Uśmiechnęłam się szeroko i włożyłam ją na sam wierzch torby żeby się nie pogniotła. W samą porę skończyłam, bo ledwo zdążyłam zapiąć torbę kiedy do domku weszły moje ,,koleżanki''. Wsunęłam torbę pod łóżko i poszłam do stołówki. Siedziało tam parę osób, ale Axla jeszcze nie było. Usiadłam i zrobiłam sobie kanapki, kiedy weszły ,,gwiazdy'' z mojego domku. Zachowywały się podejrzanie, bo od razu kiedy mnie zobaczyły uśmiechnęły się fałszywie i podeszły do mnie.
- Dziewczyny, nasza koleżanka znalazła sobie chłopaka.- popatrzyłam na nie zdziwiona.
- O co ci chodzi?- wyciągnęła zza pleców różę, którą dostałam od Rudego.
- ,,Kocham Cię Vic. A.''. Czyżby ten A. to był Axl?
- Ty suko, grzebałaś w moich rzeczach!
- Zabrałaś mi chłopaka dziwko. Axl jest mój! Myślisz, że nie wiem dlaczego z tobą jest?! Myślisz, że cię kocha?! Jesteś żałosna! On kocha mnie! Jest z tobą z litości! Poza tym, takie dziwki jak ty są wiadomo od czego.- zaczęła się śmiać i tego było dla mnie za wiele. Nie będzie mnie jakaś plastikowa dupodajka obrażała. Zamachnęłam się i z całej siły przypierdoliłam jej w twarz z pięści. Nie traciłam czasu na słowa podczas gdy blondi cały czas coś mruczała pod nosem. Zanim zbiegli się nauczyciele z dziewczyny lała się krew. Rozbiłam jej nos, rozcięłam brew i policzek, i byłam pewna, że będzie mieć paskudne siniaki na brzuchu. Ja też miałam kilka rozcięć na twarzy i bardzo obolałe żebra. Na dodatek dostałam w plecy i byłam pewna, że strupek na tatuażu mi pękł. Po półgodzinnej pogadance z nauczycielami poszłam do domku Axla.
         - Vic, co ci się stało!?
- Dorwała mnie twoja zazdrosna ,,dziewczyna''.
- Ale ty jesteś moją dziewczyną, innej nie mam.
- To była ironia, kochanie. Jakaś twoja fanka grzebała mi w rzeczach i znalazła róże od ciebie. No i się wkurwiła. A swoją drogą róża jest przepiękna. Dziękuję.- chłopak się uśmiechnął, a potem obejrzał moje rozcięcia. Kiedy odwróciłam się do niego plecami aż jęknął.
- Rozwaliła ci plecy!
-Nie, to tylko strupek pękł. Założysz mi świeży opatrunek?
- Oczywiście. Połóż się.- wskazał na łóżko, a ja spełniłam jego prośbę wcześniej zdejmując koszulkę. Wytarł krew z moich pleców i delikatnie przykleił nowy opatrunek. Wolałam nie wracać do siebie, a chłopak stwierdził, że pójdzie po moją torbę. Wrócił po kilku minutach. Byliśmy padnięci, więc od razu padliśmy na łóżko przytuleni i zasnęliśmy.